Vandaag een echte vakantiedag 🙂 Te beginnen met lekker uitslapen. Vandaag willen we naar het strand en aan het zwembad genieten van het weer.
Rond 10:30 begeven we ons richting strand, dezelfde parkeerplaats als eerder. Op het laatste nippertje bij de afslag bedenken we dat we nog wat willen halen bij de winkel, rechtsaf dus ipv linksaf. We ontdekken een heel klein bakkertje dat bij binnenkomst duidelijk gerund wordt door Fransen; er wordt onderling Frans gesproken. Het ruikt heerlijk naar brood. Ik bestel hier een cappuccino om mee te nemen en wat fris voor op het strand. Tevens bedenken we dat we hier straks wat croissantjes willen halen voor de lunch.
Terug naar de auto lopend bedenken we dat we net zo goed de straat te voet kunnen oversteken naar het strand, zo dichtbij is het en het is gratis parkeren, i.p.v. betaald aan de overkant van de straat. We pakken de strandspullen uit de auto en gaan wandelen. Vlak bij de oversteekplaats zien we een bord met de tekst dat er niet bij de winkels geparkeerd mag worden om het strand te bezoeken en dat er een wegsleepregeling voor is. Oeps.. nouja, we zijn immers net klant geweest en gaan straks ook nog boodschappen doen, ‘dus het mag’ zeggen we dan maar. Hopelijk vindt de sheriff dat ook.
Op het strand vouwen we de parasol open en nog geen seconde later wordt deze door de wind de verkeerde kant op omgeblazen. Oh oh, deze is nu stuk. Dan maar zonder schaduw; het is stralend zonnig en midden op de dag.. niet al te lang blijven dan maar.
Vivian wordt omgekleed en gaat in het zand spelen.
Er is al snel een meisje dat het leuk vindt om met Vivian te spelen. Vivian moet er in het begin niet zoveel van hebben, ze spreken elkaars taal niet. Maar kinderspel behoeft weinig taal blijkt als ze niet veel later leuk samen zand in de emmer aan het doen zijn en er samen mee rondlopen, van en naar de zee.
Even later vragen we Vivian of ze eigenlijk wel weet hoe het meisje heet, maar dat weet ze niet. Dus we zeggen haar voor hoe ze dat in het Engels vraagt en daar gaat ze. We kunnen net liplezen dat ze het vraagt en als het meisje antwoordt zien we direct Vivian d’r blik naar ons gaan en komt ze terugrennen om met trots te melden dat ze Sofia heet.
Na 2 uur op het strand zonder schaduw houden we het wel voor gezien en keren we terug naar de auto. Gelukkig, die staat er nog. We leggen de strandspullen terug in de auto en gaan even de supermarkt in om wat boodschappen te doen. In de supermarkt vinden we een zonnebril voor Vivian, leuk roze met Ariël de zeemeermin erop.. maar nee, madam heeft veel liever de blauwe, met Cars erop. Het valt ons weer op dat er veel grote verpakkingen te koop zijn.
We halen wat croissantjes voor de lunch bij het Franse bakkertje en gaan terug naar het huisje. Daar gaan we lekker lunchen met lekker veel en grote aardbeien, heerlijk! Ook de croissantjes smaken lekker met verse aardbeien erop 🙂
Na de lunch blijven we lekker bij het zwembad, lezen wat, spelen wat, zwemmen wat, zonnen wat, kortom, knudderen wat rond het huisje. Vivian vermaakt zich prima bij het zwembad.
Ook doen we nog even de vuile kleren in de was; hier is het gratis en waar het weer kan is nog maar de vraag.
Dianne is bovendien aardig op dreef, ze leest vanmiddag haar laatste van de 3kg Flairs uit, dat scheelt weer bagage.
We besluiten het avondeten eens anders te doen, kiphapjes, tomaatjes, sla, aardbeien, allemaal in schaaltjes en heerlijk uit de schaaltjes eten. Vivian smikkelt heerlijk mee.
‘s Avonds bij het tanden poetsen en wassen (van Vivian) kom ik op het idee om Vivian in de gootsteen te badderen, bij gebrek aan een badkuip. Dit vindt ze nog erg leuk ook nog.
Your IP Address is: